 |
| 22 Αντινικότ, άφιλτρο, κασετίνα |
Ένα από τα λίγα όντως ιστορικά πακέτα της συλλογής μου. Είναι το ίδιο πακέτο που υπάρχει κι εκεί.
Το συγκεκριμένο τσιγάρο αρχικά έβγαινε από
 |
| 22 Αντινικότ, King size μαλακό 22 Antinicot Special, King size μαλακό Εμπρός και πίσω όψη |
Γενικός κανόνας είναι ότι τα μαλακά πακέτα έχουν την εμπρός και την πίσω όψη ίδια, με άλλα λόγια δεν έχουν εμπρός και πίσω όψη αλλά δύο εμπρός όψεις. Υπάρχουν όμως μερικές εξαιρέσεις. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η επίσημη γλώσσα δε χρησιμοποιεί το λατινικό αλφάβητο αλλά κάποιο άλλο, πολλές φορές η μία όψη εμφανίζει το λογότυπο στη γλώσσα και τη γραφή της χώρας και η πίσω στη λατινική γραφή. Αυτό συμβαίνει και στο 22 μαλακό. Άλλοτε, χωρίς να υπάρχει κάποιος τέτοιου είδους λόγος, απλώς η πίσω όψη είναι διαφορετική, όπως στα σκληρά πακέτα. Στο 22 Antinicot Special (στο οποίο ο τίτλος Antinicot είναι ούτως ή άλλως μόνο σε λατινική γραφή) η πίσω όψη παρουσιάζει άλλη μία μοναδική πατέντα φίλτρου, όπως στα Stuyvesant, τα Muratti και πολλά άλλα τσιγάρα.
 |
| 22 Antinicot Extra Five, King size, σκληρό πακέτο των 25. Εμπρός και πίσω όψη. |
 |
| 22 Antinicot Ultra lights, King size σκληρό.
Εμπρός και πίσω όψη. |
Ταλαιπωρημένο.
 |
| Blend 22, King size σκληρό. |
.JPG) |
| 22 άφιλτρο King Size μαλακό. Εμπρός και πίσω όψη. |
Αυτά τα δύο όμοια πακέτα τα έχω μόνο στη σύγχρονη εκδοχή τους, με το νεκροτάμπελο και με τη λέξη «Αντινικότ», ως λογοκριμένη από το καθεστώς, να έχει αντικατασταθεί από το ολόγραφο «Είκοσι δύο». Παλιότερα δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν (υπήρχαν όμως, και ήταν έτσι).
Το τσιγάρο-δείγμα υπάρχει μόνο στη φωτογραφία. Στην πραγματικότητα έχει προ πολλού εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο.
14 σχόλια:
Ωραιότατα!!! Σου λείπουν το 22 Tastefull μαλακό, το παλιό 22 άφιλτρο και το 22 EXTRA LIGHTS σκληρό. Πρέπει να τα φωτογραφίσω και να σου τα στείλω κάποια στιγμή. Υπομονή...!
Βασίλης
Βεβαίως. Δεν την προχωρήσαμε αυτή την ιστορία, αλλά εγώ περιμένω με χαρά να μου στείλεις τις φτγρ.
Αυτά που αναφέρεις Βασίλη ούτε καν τα ξέρω! Εκτός από το παλιό άφιλτρο, αν εννοείς αυτό που παραπέμπω στο λινκ.
Το άφιλτρο εννοώ ακριβώς αυτό που έχεις στο λινκ.
Το Tastefull ήταν μαλακό πακέτο κλασικό 22άρι αλλά με πολύ πλούσια γεύση και ήταν το μόνο που ΔΕΝ έγραφε αντινικότ. Καταργήθηκε στα μέσα του '80.
Το EXTRA LIGHTS ήταν ένα σκληρό πακέτο σαν SILK CUT μπλε. Το τσιγάρο ήταν φουλ αρωματικό και ελαφρύ.
Βασίλης
Πάντως, μπορεί να μη συμφωνήσουν πολλοί αλλά εγώ θεωρώ ότι τα 22άρια δεν είναι ωραία πακέτα. Εξαιρώ βέβαια την παλιά κασετίνα που είναι υπέροχη, και μακάρι να ήταν λίγο πιο φρέσκα τα χρώματα στο κομμάτι που έχω.
Τα υπόλοιπα: το κλασικό 22 φίλτρο στην εκδοχή που έχω εδώ είναι απλά καλούτσικο, ενώ στη σημερινή (που εκτός από το νεκροτάμπελο έχει αλλάξει λίγο και ο τόνος του μπλε προς το πιο ανοιχτό) είναι αδιάφορο, το Ούλτρα και το Σπέσιαλ άσχημα, το άφιλτρο βλέπεται (το παλιό βλεπόταν καλύτερα αλλά -και πάλι- μέχρις εκεί), το Μπλεντ ένα ανέμπνευστο πακέτο αμερικανοπρεπούς τσιγάρου, και το +5 πάλι αδιάφορο.
Τα πακέτα 22 φίλτρο, άφιλτρο και Σπέσιαλ ομολογώ ότι με συγκινούν γιατί ανακαλούν μνήμες, αλλά όχι και να τα πω ωραία.
Θέμα γούστου! Εμένα μου αρέσουν!
Δεν θεωρώ ότι είναι καλλιτεχνικές δημιουργίες αλλά είναι όμορφα και καλαίσθητα πακέτα κατά τη γνώμη μου.
Βασίλης
Μιας και περί πακέτων ο λόγος, ας αναφέρω κι εγω τη δική μου-υποκειμενική-άποψη. Κατ'αρχάς, ο Βασίλης έχει δίκιο όταν λεει οτι δεν θεωρεί τα πακέτα καλλιτεχνικές δημιουργίες. Σίγουρα δεν είναι, ωστόσο εξαρτάται από το πώς τα βλέπει κανείς. Η καλαισθησία, τα φανταχτερά χρώματα και οι εντυπωσιακές γραμματοσειρές δεν είναι πάντα το κριτήριο. Ενα σοβιετικό πακέτο, π.χ. είναι πολύ πιο όμορφο στην απλότητά του και στις ναϊφ γραμμές του απο κάποιο αλλο, αντικειμενικά πιο εντυπωσιακό. Όλα είναι θέμα προσέγγισης. Υπάρχουν άνθρωποι, μεταξύ αυτών τείνω να συμπεριλάβω και τον εαυτό μου, που βλέπουν το πακέτο τσιγάρων-κατ' επέκταση και το σχέδιό του-σαν στοιχείο ενδεικτικό της κουλτούρας μιας συγκεκριμένης εποχής σε εναν συγκεκριμένο τόπο. Άλλοι προφανώς το βλέπουν πολύ διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση, είναι θέμα υποκειμενικής πρόσληψης και πιστεύω οτι θα μπορούσε να συζητήσει κανείς επ'αυτού για ώρες...
Επί του θεωρητικού αυτό πιστεύω κι εγώ Λάμπρο. Στην πράξη όμως θα συμβεί κάποιες φορές άλλα πακέτα να "καλύπτουν" εμένα κι άλλα εσένα ή τον Χ ή τον Ψ.
Φυσικά, δε θεωρώ ότι η συσκευασία από τα σοκολατάκια Τζοκόντα είναι ωραία για μόνο το λόγο ότι η ίδια η Τζοκόντα (ο πίνακας του Ντα Βίντσι που εικονίζεται στα σοκολατάκια) είναι ωραία!
Το σημείο όμως όπου λες ότι το πακέτο αντανακλά την κουλτούρα της εποχής του είναι αρκετά συζητήσιμο, δεδομένου ότι υπάρχουν δείγματα της ίδιας κουλτούρας ανώτερα και άλλα κατώτερα.
Είναι δυνατόν, αν και σίγουρα όχι εύκολο, να διαχωρίσει κανείς το -έστω και υποκειμενικά- ωραίο από το "με συγκινεί γιατί μου θυμίζει...".
Πάντως από ολ-τάιμ-κλάσικ πακέτα τα υποκειμενικώς κορυφαία μου είναι δύο: Κάμελ (κατά προτίμηση άφιλτρο) και Ζιτάν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απορρίπτω ορισμένα από τα ναΐφ ρώσικα, ή κάποια αφαιρετικά (ανεικονικά, γεωμετρικά) τύπου Stuyvesant, S. Cut κ.ά. Επίσης με τρελαίνει το λιτό μεγαλείο ορισμένων πολυτελών όπως το Νταβίντοφ Μάγκνουμ (το παλιό, που δεν έγραφε απολύτως τίποτε εκτός από Davidoff επάνω: λίγα λόγια κι ο νοών νοείτω!), JPS, ή και μη πολυτελών όπως το Άρωμα. Τα κινέζικα που χάζευα τις προάλλες μετά από μια παρόμοια συζήτησή μας, αν και δεν τα θυμάμαι με λεπτομέρειες, με είχαν ενθουσιάσει. Από ανεικονικά αλλά όχι ακραίας λιτότητας θυμάμαι προχείρως να αναφέρω ως πολύ ωραίο το 555.
Αυτά τα ολίγα έτσι για να δώσω ένα δείγμα των γούστων μου!
:-)
Ο συναισθηματισμός πιστεύω πάντα παίζει ρόλο στις κρίσεις περί ωραίου. Και πράγματι, υπάρχουν σχέδια πακέτων που έχουν μια δυναμική, όπως σωστά είπες για το Μάγκνουμ. Απο κει και πέρα είναι το πώς προσλαμβάνει κανείς ενα πακέτο, πέρα απο τους συναισθηματισμούς και τις αναμνήσεις. Έστησες ενα ολόκληρο μπλόγκ και αφιερώνεις πολύτιμο χρόνο σε αυτό για να δείξεις μια τέτοια οπτική. Δηλ. μαζευες πακέτα επειδή σου αρέσει αυτό το αντικείμενο. Αν είχες το μικρόβιο της συλλογής απλά, μπορεί να μάζευες οτιδηποτε αλλο. Σχετικά με τις κουλτούρες που αναφέρεις, συμφωνώ και διαφωνώ. Το Μάγκνουμ που κοστίζει 10 δεν μπορεί να είναι ίδιο με το ΣΕΚΑΠ που κοστίζει 2. Το καθένα απευθύνεται σε ενα ορισμένο κοινό, το εκφράζει και το αντιπροσωπεύει εν τίνι μέτρω-οσο κι αν αυτη η αποψη φαινεται οτι προϋποθετει διαχωρισμους, ταξικους ή οικονομικους! Καμια φορά εύχομαι να μπορούσα να το ψάξω περισσότερο. Η ουσία-και επι προσωπικού πλεον-είναι οτι το πακετο με συναρπάζει. Χαίρομαι οταν πιανω στα χερια μου ενα πακετο, το οποιο το καπνισε ενας Βραζιλιάνος ή ενας Μαροκινός. Έχει μια ιστορία πίσω του, την οποια δεν μοιραζομαι και δεν μπορω να κατανοησω, αλλα μπορώ να την αφουγκραστώ με κάποιο τρόπο.
Θα συμφωνήσω και εγω με τον Πέπε.
Και για εμένα τα κορυφαία απο αποψη σχεδίασης/ομορφιάς είναι τα άφιλτρα κάμελ και τα ζιτάνς.
Στην τρίτη θέση θα έβαζα το αμερικάνικο john player navy cut (φωτο. στην cigarettespedia) οπου η κυρια παράσταση ήταν θάλασσα και ηλιοβασίλεμα.
Στην 4η και 5η θέση αντιστοιχα, τα δικά μας άφιλτρη χρυσή κασετίνα και άφιλτρο σαντέ.Πραγματικά κορυφαία σχέδια.
Επίσης μου αρέσουν ο άσσος και τα ντάβιντοφ.Μπορεί να μην έχουν κανενα φοβερό σχέδιο αλλα έχουν μια όμορφη δωρική λιτότητα, που σπάνια συναντάς σε πακέτα.
Τα κινέζικα και τα σοβιετικά προσωπικά δεν μου αρέσουν.
Ωραια πακέτα είχαν και κάτι πανάρχαιες μάρκες, ξεχασμένες πια, που κυκλοφορούσαν αρχες 1900 ή τέλη 1800. Ίσως ήταν αιγυπτιακές ή μάλλον είχαν καπνα απο αίγυπτο και τα σχέδια ήταν απο αρχαία αίγυπτο σε συνδυασμό με μέση ανατολή.
Κωνσταντίνος.
Με τα Ζιτανς διαφωνω,ειναι λιτα αλλα όχι ωραια.Λιτο και ωραιο πακετο θεωρω του Ασσου κασετινα.Πολυ όμορφα τα Χρυση Κασετινα αφιλτρη,Σαντε,Ελλας Σπεσιαλ και Αρωμα. Διεθνως Καμελ,Ντανχιλ(το παλιο μπορντο-χρυσο),Νταβιντοφ το σημερινο.
Ρε Λάμπρο, πού πήγες; Χτες προχτές πέρασα από το μπλογκ σου και έλεγε "κλειστό λόγω έργων". Σήμερα λέει ότι καταργήθηκε!
Ναι! για την ακρίβεια, άλλαξα το όνομά του, δεν το κατάργησα. έχει μέρες που έσβησα τις φωτογραφίες και τις σελίδες επειδή σκέφτηκα να το κάνω πιο θεματικό, να βάζω δλδ. φωτογραφίες πακέτων ανάλογα με το θέμα τους. πχ. βασιλιάδες, αυτοκίνητα, ζώα κλπ κλπ. Απλά, απ'τη μια βαριέμαι τρομερά να ψάχνω τα πακέτα, από την άλλη δεν έχω χρόνο να κάνω κάτι τέτοιο και το άφησα...έχει κανα δυο μέρες που κάνω σε excel τη συλλογή μου, γιατί αρχίζω και χάνομαι και θέλω να ξέρω ακριβώς τι υπάρχει και από που, αλλα φυσικά κι αυτή τη δουλειά τη κανω με ρυθμούς χελώνας...θα δω τι θα κάνω. Προς το παρόν με βολεύει η σελίδα στο FB να ψαρεύω κόσμο για να κάνω ανταλλαγές, αλλα λυπάμαι να σβύσω το μπλογκ. δεν ξερω....
22 blend....μα καλά πόσα 22 αγνοούμε!!!!!!!
Έκανα μια διόρθωση. Την κλασική μπλε κασετίνα 22 άφιλτρο, πριν τον Γεωργιάδη δεν την έβγαζε ο Ματσάγγος όπως είχα γράψει αλλά οι Υιοί Γιαννουκάκη. Μάλιστα για την ακρίβεια, αρχικά, από το 1929, ήταν απλώς 22 (και υπήρχαν επίσης 33 και 44), κάποια στιγμή πριν το 1934 έγιναν "22 Αντινικότ", το '34 έκλεισε η εταιρεία, και το 1938 τα ξανάβγαλε ο Γεωργιάδης (πληροφορίες από το "Ελληνικό Τσιγάρο" του Μ. Χαριτάτου, ΕΛΙΑ 1997).
Δημοσίευση σχολίου